زيارت ديدار است با آنكه بزرگش ميشمريم و دوست
داريم.
زيارت ديدني است از راه دل و ارتباطي روحي با پيشوايان ديني كه آموزگار
حقايق اسلامند و خود، اسلام مجسّم.
زيارت توجه و توسل است به پيامبر اكرم، حضرت محمد(ص) و عترت طاهرهاش، كه فضايل و مناقبشان به تعبيرهاي گوناگون و در موارد متعدد از زبان آن حضرت بيان شده است.
زيارت با حضور زائر در پيشگاه زيارت شونده صورت ميگيرد، اما شوق ديدار1 پيامبر رحمت و اهل بيت طاهرينش، زائررا به گفتوگو با آنان و اظهار اشتياق وا ميدارد. در اين حال ادب اقتضا ميكند زيارت كننده سخن را با سلام شروع كند و سپس به وصف فضايل و مناقب آنان بپردازد، مهر و ولايشان را به ياد آورد، پيروي از تعليمات آن حجتهاي الهي را اظهار كند و پيمان ولايتش را تجديد نمايد.