چاپ مطالب صفحه
«توسّل»
b
شبهه ی وهابیت : شیعیان به جای این که خدا را صدا کنند مخلوقات او را صدا می زنند و به آنها متوسل می شوند در حالی که این شرک است گاهی وقت ها از غیر خدا حاجت می خواهند اگر قرار باشد مخلوقی حاجت آنها را بدهد پس الله چه کاره است؟ این فراتر از یک شرک معمولی است
«توسّل» در لغت به معناى انتخاب وسیله، و وسیله به معناى چیزى است که انسان را متقرّب به دیگرى کند. لسان العرب که از کتب معروف لغت است، مىنویسد:
«توسّل»
b
شبهه ی وهابیت :
شیعیان به جای این که خدا را صدا کنند مخلوقات او را صدا می زنند و به آنها متوسل می شوند در حالی که این شرک است گاهی وقت ها از غیر خدا حاجت می خواهند اگر قرار باشد مخلوقی حاجت آنها را بدهد پس الله چه کاره است؟ این فراتر از یک شرک معمولی است
«توسّل» در لغت به معناى انتخاب وسیله، و وسیله به معناى چیزى است که انسان را متقرّب به دیگرى کند. لسان العرب که از کتب معروف لغت است، مىنویسد: «وصَّلَ إلى الله وسیلةً إذا عَمِل عملا تقرّب به إلیه والوسیلة ما یتقرّب به إلى الغیر»؛ توسّل جستن به سوى خدا و انتخاب وسیله این است که انسان عملى انجام دهد که او را به خدا نزدیک کند و وسیله به معناى چیزى است که انسان به کمک آن به چیز دیگرى نزدیک مىشود.
خداوند به همه چیز قادر و تواناست اما همین خدای تبارک و تعالی این جهان را با واسطه خلق کرده است و رحمت و نعمت خود را توسط واسطه به بندگان و مخلوقاتش عطا می کند مثلا خداوند می تواند بدون هیچ واسطه و علتی از آسمان باران بباراند ولی این کار را با واسطه هایی مثل ابر، باد و.. انجام می دهد
یا این که خداوند قادر است که خودش گناه و یا ثواب آدمی را ثبت و ضبط کند ولی با این حال دو فرشته در طرف چپ و راست انسان قرار داده که گناه و ثواب را ضبط میکنند
مگر خدا قادر مطلق نیست؟ پس چرا برای همه ی این کارها وسیله خلق کرده است ؟
پس می فهمیم که خداوند می خواهد نعمت های خویش را با واسطه به مخلوقاتش برساند
ما شیعیان مثلا وقتی می گوییم : ((ای عباس مریض مرا شفا بده)) منظور ما این نیست که حضرت اباالفضل قدرت شفا دادن را مستقلاً داراست و خداوند در شفا دادن کاره ای نیست
بلکه ما معتقدیم که خدای تبارک و تعالی به حضرت اباالفضل علیه السلام این قدرت (قدرت شفا دادن) را عطا نموده است و مریض ما را به اجازه ی خداوند شفا می دهد و در واقع وقتی ما می گوییم یا عباس مریض مرا شفا بده از خود خداوند می خواهیم و این عین توحید است نه شرک
بحث توسل یک بحث خرافی و بدعت نیست بلکه خداوند در قرآن به آن امر نموده است
1) سوره ی مائده آیه ی 35 ((یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ وَجَاهِدُوا فِی سَبِیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ
ای کسانی که ایمان آوردید تقوای اللهی کنید و وسیله ای برای تقرب به او بجویید و در راه خدا جهاد کنید شاید رستگار شوید
2) سوره ی نساء آیه ی 64 ((وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِیُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِیمًا
ترجمه ی آیه: ما هیچ پیامبری را نفرستادیم، مگر برای این که به فرمان خدا، از وی اطاعت شود و اگر این مخالفان هنگامی که به خود ستم کردند (فرمان های خدا را زیر پا گذاشتند) به نزد تو می آمدند و از خدا طلب آمرزش می کردند و پیامبر نیز برای آنها استغفار میکرد خداوند را توبه پذیر و مهربان می یافتند
3) سوره یوسف آیه ی 97 ((یَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا کُنَّا خَاطِئِینَ
فرزندان حضرت یعقوب به او می گویند : ((ای پدر برای ما استغفار کن))
4) سو ره ی غافر آیه ی 7 ((الَّذِینَ یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیُؤْمِنُونَ بِهِ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ کُلَّ شَیْءٍ رَحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِیلَکَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ
ترجمه ی آیه : فرشتگانی که عرش با عظمت الهی را را بر دوش گرفته اند و آنان که پیرامون عرشند به تسبیح و ستایش حق مشغولند هم خود به خدا ایمان دارند و هم برای اهل ایمان از خدا آمرزش و مغفرت می طلبند که ای پروردگاری که علم و رحمت بی نهایت همه ی اهل عالم را فرا گرفته تو به لطف و کرم گناه آنان که توبه کرده و راه رضای تو را پیموده اند را ببخش و آنان را از عذاب دوزخ محفوض دار
5) سوره ی شوری آیه ی 5 ((تَکَادُ السَّمَاوَاتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَالْمَلَائِکَةُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی الْأَرْضِ أَلَا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
ترجمه ی آیه : نزدیک است که آسمان ها از فراز شکافته شود و فرشتگان به ستایش خدای خود تسبیح گویند و برای اهل زمین (از خدا) مغفرت و آمرزش طلبند (وندا کنند که ) الا ای بندگان بدانید که خداست آن ذاتی که بسیار در حق بندگان آمرزنده و مهربان است
6) سوره ی حشر آیه ی 10 ((وَالَّذِینَ جَاءُوا مِنْ بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَئُوفٌ رَحِیمٌ
ترجمه ی آیه : و آنان که پس از مهاجر و انصار آمدند دائم در دعا به درگاه خدا عرض می کنند پروردگارا بر ما و برادران دینی مان که در ایمان پیش از ما شتافتند ببخش ودر دل ما هیچ کینه و حسد مومنان قرار مده پروردگارا تویی که در حق بندگان مهربانی
7) سوره ی ابراهیم آیه ی 41 (( رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسَابُ))
ترجمه:پروردگارا روزى که حساب برپا می شود بر من و پدر و مادرم و بر مؤمنان ببخشاى
ادامه دارد